Ég tel að besti kostur manna sé hæfni og gott orðspor; ég tel að það sé það sem fyrirtæki og einstaklingar eigi að sækjast eftir. Ég segi þetta útaf því að fólk er í auknu mæli að nota flóknari og flóknari varnaraðferðir til þess að vermda sig.
Ég ætla að nefna nokkur dæmi um þetta: Hlerarnir á pólitískum andstæðingum sínum, ógnin varðandi hryðjuverk, notkun einkaleyfa og höfundarréttar til að bjarga fyrirtækjum, sía á fjölda innflytjenda í landið, bygging álvera til að bjarga efnahagnum.
Þessi mál hafa sameiginlegan grunn, hræðslu. Ef þú byggir hús þitt á sandi verðurðu alltaf að passa það. Þannig að við eigum ekki að treysta neinum manni eða fyrirtæki sem er að ganga á okkar rétt og rétt annara vegna hræðslu. Það er miklu betra að fylgja þeim sem gera hluti, framkvæma hluti í gengum hæfni og með heilleika.
Það þýðir hins vegar ekki að við eigum að hunsa allar ógnir, heldur bregðast við þeim á skynsaman hátt. Hvað hefur maður að óttast ef maður hefur lifað góðu lífi.